بازی The Last Guardian برای Ps4

نقد و بررسی بازی The Last Guardian برای Ps4

پس از بیش از ده سال انتظار، The last guardian، ” داستان دوستی یک پسر و یک جانور غول پیکر”، از استدیوهای ژاپن استدیو و جن دیزاینز توسط سونی و اختصاصا برای PS4 منتشر شد.

The last guardian با موسیقی متن نفس گیر و انیمشین ساده اما لطیفش یک بازی اکشن و ماجراجویست که داستان آشنایی پسرک شخصیت اصلی و جانوری غول آسای نیمه پستاندار/ نیمه پرنده با ظاهری شبیه به یک سگ جادویی را روایت می کند. ماجراجویی آنان سفری است از میان موانع و پیچ خم های معبدی تقریبا متروک و ویرانه، که پر است از معماها و پازل ها و موانع گوناگون که برای پیشرفت در بازی نیاز به رد شدن و حل شدن دارند.

انیمشن The last guardian ساده گرا، رسا و کمی کارتون گونه است، اما استفاده زیبایش از رنگ ها اشکال و نورها و سایه ها به آن فضایی احساسی و دلفریب داده است. هیکل بزرگ جانور، که پسرک آن را “تریکو” میخواند، در مقابل پسرکی ریزه نقش، محیط مرموز بازی که برای انسان هایی که آن را پشت سر گذاشته اند طراحی شد است و دوربین بندی خاص، هر چند بعضی اوقات مشکل دار، کنتراستی میان فضای های تنگ و باز The last guardian به وجود می آورد که فضا و تجربه خاصی ازنظر بصری ایجاد می کند. مسلما از نظر من، این بهترین ویژگی بازی به شمار می رود.

در طول بازی، بازیکن صرفا پسرک را کنترل می کند و “تریکو” که نقش مهم از بین برنده دشمنان را بر عهده دارد، قابلیت جا به جایی و بالا رفتن بین فضا های بزرگ را دارد. تریکو با تعدادی فرمان که پسرک می تواند به او بدهد کنترل می شود و از این رو بازی شدیدا بر هوش مصنوعی خود متکی است که ژاپن استدیو و جن دیزاینز دقت، جزییات و سلیقه خوب و زیادی در طراحی آن به کار برده اند. تریکو مانند یک حیوان واقعی بعضی اوقات از فرمان ها سرپیچی می کند، بسته به اتفاقات و داستان رفتارهای متفاوتی دارد و جزییات و خصوصیاتی که سازندگان برایش نوشته اند بی نظیر و سرگرم کننده است. این نکات رابطه پسرک و تریکو را بسیار هوشمند به مرکز اصلی این بازی تقریبا بی داستان تبدیل میکند.

بار دیگر، موسیقی متن بی نظیر در سری بازی های PS4! دیالوگ ها در The last guardian در کمترین مقدارممکن اند و بازی وظیفه بیان احساسات را به موسیقی بسیار زیبای خود، انیمشین و حالت ها و زبان بدن دو شخصیت اصلی، مخصوصا “تریکو” می سپارد و از این رو دلیل پشت اتفاقات و داستان کلی بازی عمدا گنگ و آزاد برای تعبیر و برداشت بازیکنان است. هرچند برای بازی راوی ای نیز در نظر گرفته شده است که گاه گاهی به تفسیر محیط بازی و اتفاقات آن میپردازد و بعضا احساسات درونی و افکار پسرک را نیز روایت میکند.

در مجموع The last guardian تجربه ای خاص، کوتاه و هنری برای تمام سنین است که شباهت هایش به بازی های نسل پیشین سهوا یا عمدا، حس نوستالیژیکی را به تم های رها شدگی، تنهایی، همدمی و ماجراجویی اش اضافه کرده است و در آخر دوستی میان این دو موجود متفاوت اما شبیه در ذهن مخاطب هک می شود.