بازی Wolfenstein II The New Colossus برای PS4

نقد و بررسی جهت خرید بازی ولفشتاین ۲ نیو کلسوس برای PS4

Colossus به یکی از بهترین اثار سبک اول شخص تیراندازی تبدیل شد و اگر می خواستیم فکر کنیم در اینده چه اثری این سبک را زنده نگه خواهد داشت، قطعا این بازی یکی از اولویت ها بود.عملکرد فوق العاده ی استودیو ماشین گیمز ثابت کرد همزمان می توان هم پایه و اساس نسخه های قبل را حفظ کرد هم اکشنی تدارک دید که ۱۵ ساعت پشت سر هم بازیکن را میخکوب کند. اکنون ماشین گیمز وضعیتی مثل کمپانی گوریلا گیمز یا دیگر موارد دارد که با تمام قدرت می خواهند جلوی عناوینی که به بخش چندنفره مجهز هستند پایداری کنند. در نهایت ثابت کردند موفقیت امیز و محبوب بودن یک اثر به بخش چندنفره وابسته نیست.

داستان بازی ولفشتاین ۲ نیو کلسوس

شرایط بدرتر و اشوب گسترده تر شده…

ترور بیلی بدنبال چاره ای جدید است تا تلاش های نازی ها را برای چیره شدن بر کشور خنثی کند و در نهایت به کمک تیم های مقاومت امریکا دل خوش می کند. شما فردی هستید که در جایگاه فردی بدبدن قرار می گیرد که نمونه اش در عناوین دیگر دیده نشده. او کسی ست که خودش را محدود به هیچ قید و بندی نمی بینید و اماده ی کشتن نازی هاست. از سویی نگاهش به فرو انگل است که حتما می شناسیدش. انگل در بازی قبلی به خرابکاری هایش مشغول بود و درگیرش بودیم. اما اکنون در ولف انستین ۲: د نیو کلاسس اوضاع متفاوتی دارد، درجه اش ارتقا یافته و در جایگاهی قدرتمندتر یعنی یک ژنرال اهداف شومش را تضمین می کند.

بازی شما را به مدت ۱۵ ساعت درگیر روایتی می کند که خشونت و بی رحمی در ان موج می زند و باید با تمام وجود برای سرنگونی نازی ها بجنگید.

گیم پلی بازی ولفشتاین ۲ نیو کلسوس

نبرد ها در عین حال که مدرن و امروزی به چشم می ایند اما با ابهت اجرا شده و درونشان ریشه های کلاسیک دارند. موقعی این خصوصیات را در بازی پیدا می کنید که می بینید بدون هیچ محدودیتی ازادید پیشروی کنید و عرف ها را متحول کنید اما همچنان اصالت برقرار است و در این قالب قدم برمی دارید.

اینکه در زمینه ای باشید که کلاسیک است اما ایتم هایی مانند سپر و … بیابید، واقعا سرگرم کننده است. همه ی این ها وقتی جذاب تر می شود که با یک گان پلی بی نظیر ترکیب شوند؛ خصوصیتی مهم که روان پیش می رود، سرعتش دیوانه وارد بوده و هم بسیار نزدیک به نمونه های واقعی ست.

واقعیت این است Wolfenstein II: The New Colossus چندان جنگ افزار های مفصلی را برایتان تدارک ندیده اما بشدت روی کمیت و کیفیت تمرکز کرده است. یعنی همان چند موردی که دردسترس هستند مملو از ریزه کاری بوده و عملکرد فوق العاده ای دارند. اسلحه ها طوری شکل گرفته اند موقعی که کمی با ان ها کار می کنید به تفاوت های برجسته ای برخواهید خورد. حتی روش استفاده شان با یکدیگر بسیار فاصله دارد.

با اینکه برای تجربه ی یک شوتر خطی اماده شده اید که درون ساختارش عناصری که در مجموعه وجود داشتند الان هم ولف انستین ۲: د نیو کلاسس دیده می شوند اما برای جنگ افزار ها سیستمی تدارک دیده شده که ان ها را متنوع و جدیدتر می کند. مثلا برای همان مدل هایی که در دست دارید می توانید از کیت آپگرید ها استفاده کنید تا ویژگی هایشان با اپدیت متحول شود.

مخفی کاری

البته برای پیشروی و کشتار نیاز نیست فقط ازین جنگ افزار های غول پیکر استفاده کنید. فضای بازی طوری ست که ناخوادگاه علاقه مند به اکشن های پرسرو صدا می شوید و مایل نیستید بی سر و صدا پیشروی کنید اما بازی محدودتان نمی کند فقط با اشوب به پا کردن کلک نازی ها را بکنید. می توانید از راه های مخفی استفاده کرده و در تاریکی ها برنامه هایتان را پیش ببرید اما دوست دارید تا هیچ وقت مجبور نشده اید به سراغ مخفی کاری نروید چون هیجان رو در رو شدن با حریف لذتبش بیشتر است.

اما برای کسانی که عاشق سکوت و پنهانی از بین بردن هستند، یک سری مسیر ها تدارک دیده شده. کانال ها و مسیر هایی که هیچ کس از وجودشان خبر ندارد وجود دارند که شما را بی سر و صدا به منطقه های مهم هدایت می کنند. این مکان ها در ابتدا کمتر اهمیت دارند اما از نصفه ی بازی که رد شوید بسیار نفس گیر و برجسته تر می شوند و ناخوداگاه بیشتر رویشان حساب می کنید.

تعادل میان همه ی بخش ها

موقعی که هر دو بخش هم اکشن هم مخفی کاری ها را امتحان کرده و سعی می کنید با کمک هر دو پیش روی کنید، تازه می فهمید چقدر همه ی بخش های Wolfenstein II: The New Colossus با هم هماهنگ بوده و بار ماموریت ها و نبرد ها بر روی دوش هر دو روش به یک اندازه سنگینی می کند؛ تعادلی که تا بحال هر بازی نتوانسته درست پیاده اش کند و فقط یک سری تعداد معدود از پسش برامده اند.

بازی سعی کرده به همه ی بخش ها برسد؛ گیم پلی به اندازه ی کافی جذاب پیش برود، روایت گیرا باشد و افرادی که روی قصه حساس هستند را را ضی کند، خشونت و بی رحمی موجود باشد و جملاتی که میان افراد رد و بدل می شود مفهومی بوده و ذهن مخاطب را درگیر کند. سازنده سعی کرده همانطور که رویه ای کلاسیک را پیش گرفته بین کات سین ها و گیم پلی فاصله بگذارد. بدین ترتیب لحظاتی را در اکشن های نفس گیر سپری می کنید و نازی ها از در و دیوار به سمتتان هجوم می اورند و از سویی دیگر دعوت می شوید به فضای ارام میان پرده ها. پس کنترل را برای مدتی رها می کنید و به مطالعه ی واکنش ها و روایت پایداری چشم می دوزید.

میان پرده ها هدف های مختلفی را درپیش گرفته اند؛ هم کمک کرده اند بیشتر غرق قصه شوید هم بهتر ماجرا را تعریف می کنند. البته که یک فرصت مناسب ایجاد می کنند تا به شخصیت ها نزدیک تر شوید و دلیل رفتار ها و تصمیم هایشان را بهتر بفهمید.
در کنار شخصیت اصلی همسرش که آنیا نام داشته و باردار است تا دانشمندی که عقلش خوب کار نمی کند همچنین فردی که مکسی هاوسی نامیده می شود و دیگر قادر نیست درست را از اشتباه تشخیص دهد، همگی در خروجی باکیفیت و تعادلی که الان می بینید نقش موثری دارند.

یکی از اهداف برجسته ی دیگر میان پرده ها همین تعادل است. ان ها بعد از اینکه یک جنگ پر سروصدا و تمام عیار را گذراندید، وارد میدان شده و با صحنه هایی که نشان می دهند برای چند لحظه ذهنتان را از ان هیاهو جدا می کنند طوری که یادتان می رود همین چنددقیقه پیش درگیر چه چیز هایی بودید.

فضاسازی خفقان اور

از وقتی نازی ها بر امریکا راه یافته اند، گوشه کنار مناطق حس و حال فاشیستی را القا می کند که در دهه ی ۶۰ جاری بود.هر چیزی که می بینید مفهوم نژاد پرستی را منتقل می کند و با فولاد هایی محاصره شده اید که حس نوستالژی را زنده می کنند. همه ی این ها سبب شده بعد از تجربه ی فضاسازی، بازی برای مدت های طولانی در ذهنتان ماندگار شود.

استودیو ماشین گیمز از المان ها و روش هایی برای خلق اتمسفر ولف انستین ۲: د نیو کلاسس استفاده کرده که کار را برای ایجاد یک گیم پلی عالی سخت کرده. بازی در ان گروه از اثار قرار می گیرد که دشوار بودن چالش ها هیچ وقت کلافه تان نمی کند و در عین حال که برای حل کردنشان دست و پا می زنید از درگیر شدن لذت هم خواهید برد. در حقیقت این دشوار بودن سبب می شود در عین حال که می ترسید پذیرای هر ابرسربازی باشید و لحظات سرگرم کننده ای را بگذرانید.

شروع ماموریت ها با یک زیردریایی

به محض اینکه در Eva’s Hammer پا می گذارید به زیردریایی دست می یابید که زمانی مال نازی ها بوده اما تیم مقاومت تصاحبش کرده اند. اکنون در زیردریایی ساکن می شوید تا کارهایتان را پیش ببرید. این محیط ریزه کاری های زیاد و نقاط پنهانی دارد که باید کشف کنید. بنابراین می توان گفت بخشی از گردش های بازی درون زیردریایی اتفاق می افتد. در این میتوانید ماموریت ها را هم پیش ببرید.

سیستم پرک

Wolfenstein II: The New Colossus به یک ساز و کار پرک مجهز شده که چندان گسترده نیست و کمک می کند ترور بیلی قدرتمندتر به صحنه ی نبرد برگردد. بازی اجازه نمی دهد هر پرکی که مایل بودید استفاده کنید اما این موضوع چندان با سبک اثر در تضاد نیست و کمک زیادی به کاراکترتان می کند.

گرافیک و موسیقی بازی ولفشتاین ۲ نیو کلسوس

بازی دقیقا طوری طراحی شده که حرفه های زیادی برای علاقه مندان به عناوین نقش افرینی دارد. ان ها می توانند مدت طولانی غرق گردش در محیط شده و در هر نقطه اش یک چیز تازه پیدا کنند. چه در محیط هایی باشید که با ذرات رادیواکتیو مسموم شده و عملا کسی در ان جا پرسه نمی زند چه وارد پناهگاه ها و تونل هایی شوید که زیر زمین حفاری شده اند و پر از مدارک المانی ها هستند که کنجکاویتان را برانگیخته می کنند. وارد هر محیط تازه ای که بشوید با انبوهی از دست نوشته ها یا مکالمه هایی که زمانی ثبت شده اند رو به رو خواهید شد که پیدا کردنشان لحظه ی هیجان انگیزی ست. بخصوص موقعی که وارد اتاق های پر ریزه کاری می شوید و درحال بررسی نامه ها هستید موسیقی هایی پخش می شوند که حس و حالتان را تشدید می کنند.

اما باز هم قرار اوضاع بهتر و تاثیرگذارتر شود…

همه ی صحنه هایی که به چشم می خورند با گرافیک سطح بالا نمایش داده می شوند و یکی از دلایل انگیزه تان برای گشت و گذار ها همین عامل است.ولف انستین ۲: د نیو کلاسس در زمینه ی گرافیک ایرادی ندارد؛ بافت ها پرجزییات رسم شده اند، به هر جنگ افزار که نگاه کنید بی نهایت اپشن و ریزه کاری کشف خواهید کرد، مناطق در بهترین حالت خود شکل گرفته اند و پرتره های فوق العاده هم وارد عمل می شوند تا مجموعه ی نقطه قوت ها کامل شود.

موقعی که در چنین کیفیت بالایی غرق شده اید فقط در یک صورت بیکباره به خودتان می ایید؛ گفت و گو های ویلیام به خودش دستتان را می گیرد و ازین حالت گیجی بیرونتان می کشد. او در ذهنش با افرادی هم کلام می شود که برایش اهمیت زیادی دارند. مثلا یکبار با کارولاین که کنترل تیم را برعهده گرفته، گاهی با همسر باردارش هم صحبت میشود. در این میان افکاری هم به ذهنش می رسد که مربوط به مادرش است که در مسیر بیشتر جزییات بیشتری درمورد کاراکترش فاش خواهد شد.گفت و گو های درونی ویلیام بسیار بی نظیرند و بسیار فکرشده به ذهنش خطور می کنند طوری که از این شدت هماهنگی و ارتباط همه شان با هم شگفت زده خواهید شد.