بازی Enotria The Last Song برای PS5

نقد و بررسی جهت خرید بازی انوتریا لست سانگ برای پلی استیشن ۵

بازی Enotria The last song اثریه که به دلایلی که درادامه توضیح میدیم باعث شد ژانر سولزلایک هواداران زیادی پیدا کنه. اگه نگاهی به لیست بازی هایی که در چند سال قبل ساخته شدن بندازین، متوجه میشین سازنده های زیادی تمرکزشون رو از ژانرهای دیگه برداشتن و به سبک سولزلایک رو آوردن. فضای رقابتی ایجاد شده باعث شد هر کدوم بخوان آثار متفاوت تری بسازن تا خودی نشون بدن. پس اومدن یک سری پیچش های تازه و خلاقانه بوجود آوردن. یکی ازین آثار بازی انوتریا لست سانگ بود که اعلام کرد قراره هواداران رو با ایده های جالبی شگفت زده کنه. به نظر میرسه اثری که خلاقیت بخرج داده باشه برای جذب مخاطب تمام راه رو رفته اما این نیمی از مسیره چون روش پیاده کردن ایده ها هم مهمه. در ادامه درمورد همین میخوایم صحبت کنیم و ببینیم ایرادات و نقطه قوت های این بازی چی هستن و چقدر تونسته نسبت به بازی هم هم ژانرش متفاوت هر بشه؟

داستان بازی Enotria The last song

اولین بخشی که نشون میده Enotria The last song خلاقانه ساخته شده و با بازی های دیگه فرق داره، داستان هست. چرا؟ بیشتر بازی هایی که به سبک سولزلایک ساخته شدن، مخاطب رو به جهان Dark Fantasy دعوت میکنن اما این بازی برعکس عمل کرده و تم روشن و سرزنده داره. البته خالی از موضوعات دارک نیست. کلیت قصه مثل سیب خوشمزه و زیبایی هست که درگیر کرمه.

بریم سراغ ماجرای اصلی و ببینیم اتفاقات منفی و مثبت چطور با هم ترکیب شدن؟

دنیا مدتیه پویایی اش رو از دست داده، مردم اختیاری به زندگیشون ندارن چون کنترلشون رو تعدادی نویسنده در دست گرفتن. بازی به کنترل گر ها میگه Author که مشغول خرابکاری و ظلم به انسان ها هستن تا اینکه شما وارد دنیا میشین. واضحه باید به جنگ نویسنده ها برین و ماموریت اصلی اینه. اما سوال اینجاست شما که هیچ اختیاری ندارین پس چطور میخواین شورش کنین؟

دنیا درگیر یک نمایش بی انتها شده و مردم بازیگران اون هستن اما شما جزوشون نیستین. توجه کنین وقتی وارد دنیا میشین که نمایشگر مدت هاست شروع شده پس اختیار دارین هر تصمیمی میخواین بگیرین. پس ماموریت اصلی اینه؛ یکی یکی به سراغ نویسنده ها برین، برای از بین بردنشون برنامه ریزی کرده و دنیای ایستا رو دوباره به جهان پویا تبدیل کنین.

کات سین های پویا بازی انوتریا لست سانگ

داستان به دلایل زیادی سرگرم کننده ست مثلا از افسانه های ایتالیایی کمک گرفته برای همین در عین جذابیت، نسبت به بازی های هم سبک دیگه متفاوته. این یکی از دلایل برتری هست و دلیل دوم اینه ماجرا هم مستقیم توضیح داده میشه هم در محیط یک سری ایده ها و المان ها بکار رفته تا بخشی از رازها رو کشف کنین. بنابراین دومین ترفند جذابیت داستان Enotria The last song استفاده کردن همزمان روایت محیطی و روایت مستقیم هست.

سومین دلیل چیه؟

اگه کات سین ها جذاب نبود، خبری از موارد بالا هم نبود. کات سین ها هم موضوعات دیگه رو نمایش میدن هم باس ها رو به تصویر میکشن. دلیل جذاب بودنشون اینه خیلی خوب میتونن نشون بدن این باس کیه؟ چه قدرت هایی داره؟ چه کارهایی از دستش براومده و چه ربطی به داستان داره؟ در اینجا نقطه قوت بعدی داستان Enotria The last song نمایان میشه؛ اینکه خیلی خوب و گویا اطلاعات رو بهتون انتقال میده بنابراین در رقابت با اثار From Software پیروزه.

پرداخت ضعیف کاراکترها و NPCها

داستان بازی انوتریا لست سانگ در همه بخش ها(مثلا NPCها) اطلاعات رو خوب انتقال نمیده. چطور؟ اون ها عمیق طراحی نشدن، هدف های سطحی دارن و حتی گاهی اوقات هدفی ندارن! یعنی متوجه نمیشین چرا وارد میدون شدن و چکاری میخوان انجام بدن!

تمام شخصیت هایی که سر راهتون قرار میگیرن، به پرداخت و شخصیت پردازی مفصل احتیاج دارن، اتفاقی که نیوفتاده برای همین نتونستن ماجرای اصلی رو عمیق و پرماجرا کنن. بعضی از اون ها در حد دو خط حرف میزنن و تمام.

حالا یکم شخصیت پردازی خود کاراکترها رو با هم مقایسه کنیم و ببینیم کدوما تاثیرگذارترن؟ کاراکترهای بازی انوتریا لست سانگ به سه دسته تقسیم میشن؛ دسته اول NPCها هستن که بهشون اشاره کردیم، دسته دوم افرادی هستن که باهاشون در طول مسیر برخورد میکنین و دسته آخر رو هم بهش میگن آنتاگونیست ها. دو دسته اول شخصیت پردازی بهتری دارن و بیشتر داستان رو پیش میبرن. درواقع اون ها هستن که چند وقت یکبار بهتون یادآوری میکنن برای چی وارد این دنیا شدین و هدفتون چیه.  هواداران بازی Dark Souls 1 به هیچ عنوان نمیتونن شخصیت solaire رو فراموش کنن و خیلی خوب باهاش ارتباط برقرار کردن. در Enotria The last song جای چنین فرد تاثیرگذار و محبوبی خالیه درصورتی که فرصت خلق چنین کاراکترهایی وجود داشت.

گیم پلی بازی Enotria The last song

وارد گیم پلی که بشین متوجه میشین اوضاع اونقدرام بد نیست بلکه نقطه قوت ها تازه نمایان شده! چند وقت یکبار سر و کله ایده ای جالب پیدا میشه و ازینکه نوآوری ها چطور در بازی تزریق شدن شگفت زده میشین. ایده ها تا حدی خلاقانه و سرگرم کننده هستن طوری که شاید دوست داشته باشین سازنده در آثار بعدیش تکرارشون کنه. البته این نباید باعث شه فکر کنیم Enotria The last song یک اثر کامله و کارشو در هم بخش ها عالی انجام داده. باید دونه دونه به سراغ هر کدومشون بریم و جداگانه بررسیشون کنیم تا بفهمیم ایده ها چطور پیاده شدن. اما همینقدر بدونین وقتی بصورت کلی و در یک نگاه به گیم پلی نگاه میکنیم، فکر میکنیم تمام ویژگی هایی که بازی های سولزلایک داشتن در اینجا موجوده. کافیه غرق بازی بشین تا بفهمین در لا به لای محتوا پیچش های خلاقانه و متفاوتی جا داده شده که بازی رو بسیار متفاوت کرده.

روند جذاب و متفاوت کلاس بندی

اولین پیچشی که در ظاهر به نظر اشتباه و نامناسب میاد اما در عمل به جذاب بودنش پی میبرین، روش کلاس بندیه. تمام بازی های سولزلایک بصورت مستقیم کلاس بندی کردن درصورتی که Enotria The last song سنت شکنی کرده. از کجا متوجه میشین؟ ابتدای بازی توقع دارین یک فهرست مخصوص پیش رو قرار بگیره و تعیین کنین قهرمان بازی چه کلاس هایی داشته باشه اما منو حذف شده! منظور حذف کلی از بازی نیست بلکه به روش دیگه ای دراختیارتون قرار میگیره. در لا به لای پیچش های خلاقانه قراره کلاس انتخاب کنین.

پنج stat قابل ارتقا بازی انوتریا لست سانگ

پنج Stat مثل Battlemage و Bruiser همچنین Assassin و Trickster وجود دارن و برای اینکه بتونین Buildهاتون رو تنظیم کرده و بهبود بدین بهشون نیاز دارین. هر کدوم ازین موارد یکی از ویژگی های شما رو قوی تر میکنن. برای اینکار یک درخت مهارت طراحی شده که در مواقع زیادی بدردتون میخوره. مثلا در شاخه های مختلف چندین Perk وجود دارن که درخت مهارت کمک میکنه پیداشون کنین تا بتونین به Loadout اونطور که میخواین شکل بدین.

امکان شخصی سازی Loadoutها

Loadoutها به سه دسته تقسیم میشن و آزادین خصوصیات هر کدوم رو هر طور دوست دارین تغییر بدین. حتی اگه احساس کردین Loadout فعلی بدردتون نمیخوره و یک Loadout دیگه بهتره، میتونین جا به جا بشین. منظور از شخصی سازی چیه؟

شاید ترجیح بدین یکی از Loadoutها با ویژگی های Bruiser کار کنه یا خصوصیات Trickster رو اجرا کنه. میتونین فراتر برین و چندین Perk از دسته های مختلف برداشته، کنار هم قرار بدین و یک ترکیب جدید بسازین. همینطور که درحال پیشروی هستین، Maskهایی سر راهتون قرار میگیره که دو کار انجام میدن؛ هم خصوصیات فیزیکیتون رو تغییر میدن هم امکانات Passive پیاده میکنن. در کل Enotria The last song خیلی خوب تونسته بخش Loadout رو جذاب بسازه و یکی از بخش هایی که بعد از اتمام بازی از جذاب بودنش یاد میکنین همینه.

پیاده سازی ضعیف امکانات بازی انوتریا لست سانگ

بازی Enotria The last song خیلی خوب تونسته Buildها و انتخاب کلاس رو خلاقانه ایده پردازی کنه اما برای اجرا کردنش اونقدر که لازمه تمرکز نکرده برای همین پیاده سازی خیلی خام انجام شده. آیا این موضوع به بخش های دیگه ی گیم پلی ضربه میزنه؟ این سیستم نقش مهمی در گیم پلی داره همچنین به سایر بخش های گیم پلی متصله اما فقط ربط پیدا کرده! یعنی اتصال کاربردی و معناداری نداره! پس بود و نبودش فرقی نمیکنه!

برای درک این موضوع یک مثال فرضی کافیه؛ فرض کنین روی شکل دادن به یک کلاس حسابی کار کردین و کلاس پرباری ساختین، یک کاراکتر جدید خلق کردین و سلاح ها رو حسابی بررسی کرده و تصمیم گرفتین از کدوما استفاده کنین. حالا اتفاق بدی که افتاده اینه بازی در عمل دستتون رو حسابی باز میذاره هر چی رو هر طور میخواین شخصی سازی کنین و تغییر بدین اما در اجرا کردنشون کم کاری میکنه. کلمه اجرای خام شاید منظور رو بهتر برسونه. چاره چیه؟ مجبور میشین ایده پردازی هاتون رو نادیده گرفته و همون حالت بهینه بازی رو پیاده کنین.

تمرکز بیشتر روی Parry کردن بجای Dodge

این اتفاق از بعضی جهات خوبه و از یک جهت بد. گیم پلی بازی Enotria The last song طوری پیش میره که ناخودآگاه از شما میخواد بیشتر مشکلات رو با Parry کردن حل کنین و کمتر به سراغ Dodge برین. این از جهاتی خوبه مثلا Parry کردن خیلی خوب طراحی و پیاده شده در عوض Dodge عملکرد خوبی نداره پس مسیر خوبی و هیجان انگیزی رو میگذرونین.

ایراد کار کجاست؟

اگه DS2 و Adaptability رو یادتون باشه، همین اوضاع رو داشت یعنی Dodge دادن عملکرد خوبی نداشت اما فرقش این بود برای بهبود وضعیتش راهی پیش پاتون میذاشت اما بازی Enotria The last song هیچ راهی پیشنهاد نمیده. اوضاع وقتی غیر قابل تحمل میشه که از هواداران بازی های سولز باشین و زیاد از Dodge استفاده کرده باشین و حالا بخاطر این کمبود سختتونه.

باس های متنوع بازی انوتریا لست سانگ

با هر باسی رو به رو بشین، متفاوت رفتار میکنه، جور دیگه واکنش میده و برای از بین بردنتون استراتژی مخصوص داره بنابراین بازی Enotria The last song از نظر طراحی باس ها امتیاز خوبی میگیره. این رو هم یادتون باشه همه باس ها نه بلکه بعضیاشون رو فقط با یک سری المان های قدرتی ویژه میشه شکست داد. بنابراین باید اون المان ها رو داشته باشین تا بتونین رویکرد دفاعی متفاوتی رو اجرا کنین.

طراحی خوب باس به معنای متنوع بودن اون ها نیست و بازی دقیقا در زمینه تنوع یکم ایراد داره یعنی تعدادشون کمه و برای حمله کردن از روش های محدودی استفاده میکنن. این موضوع رو میشه تا حدودی نادیده گرفت اما گاهی اوقات هوش مصنوعی به مشکل برمیخوره برای همین تنوع پایین بیشتر به چشم میاد.

سه منطقه با هویت خاص 

در ابتدای مطلب بازی انوتریا لست سانگ گفتیم یکی از دلایلی که بازی نسبت به آثار سولزلایک دیگه بسیار برجسته و مشهور شد، دعوت بازیکن به دنیای متفاوت بود؛ محیطی که تا حالا هیچ بازی خلقش نکرده بود. ماموریت ها در سه منطقه اصلی پخش شدن و وارد هر کدوم بشین، سازه ها، تم و مردمان متفاوت رو مشاهده میکنین. این تنوع جذابیت بازی رو بسیار بالا برده.

فضاسازی عالی

بازی Enotria The last song در زمینه فضاسازی هم ثابت کرد بسیار متفاوت تر و جذاب تر از بازی های سولزلایک دیگه ظاهر میشه. از همون ابتدا که تازه پا در دنیا گذاشتین، پاتون به منطقه ای متفاوت و شاد باز میشه و اونقدر خوب فضاسازی شده که فکر میکنین وارد یک شهر واقعی شدین. مثلا مردم رو میبینین که میرقصن و پایکوبی میکنن، گوشه ای دیگه گروهی مشغول نواختن هستن. یکم که بیشتر پیش میرین، عده ای رو میبینین که تجمع کردن و منتظرن تا نمایش تئاتر شروع بشه.

صداگذاری و موسیقی تحسین برانگیز

یک اثر برای غرق کردن مخاطب در فضای خودش راه های زیادی داره و یکی از موثرترین راهکارها موسیقی و صداگذاریه که Enotria The last song خیلی خوب انجامش داده. ساندترک های تعیین شده کاملا با تم و فضا هماهنگ هستن و صداهایی که از محیط میشنوین با اتفاقات بسیار جور درمیان.

کلام آخر

بازی Enotria The last song ایده های جذاب و متنوع زیادی داره و برای جذب مخاطب نیمی از مسیر رو رفته اما در پیاده کردنشون کم کاری کرده. شاید بزرگ ترین ایراد بازی همین موضوع باشه چون تعداد زیادی نقطه قوت هست که تجربه کاربری رو بهتر کرده. مثلا جزییات محیط بالاست که روی فضاسازی تاثیر مثبت گذاشته، باس ها فیزیک جالبی دارن، فهرست اسلحه ها طولانیه، سه Laodout دراختیارتون قرار میگیره که هر کدوم رو هر طور بخواین میتونین شخصی سازی کنین. از دیگر نقطه قوت ها اینه در تمام موقعیت ها موسیقی های خوبی پخش میشه.